Zapomnijcie na chwilę o miejskim zgiełku i wszechobecnym pośpiechu. Wyobraźcie sobie, że wkraczacie do świata, gdzie rytm życia wyznaczały wschody i zachody słońca, a kalendarz pisany był przez naturę. Takim właśnie portalem do przeszłości jest Zagroda Gburska i Rybacka, niezwykły oddział Muzeum Ziemi Puckiej im. Floriana Ceynowy, położony tuż nad brzegiem malowniczego Jeziora Żarnowieckiego.
Przekraczając próg tego skansenu, ma się wrażenie, że jego mieszkańcy wyszli tylko na chwilę. W sercu zagrody stoi checz – solidny, tradycyjny dom zamożnego kaszubskiego gospodarza. To tutaj biło serce całego gospodarstwa. Wnętrze, z potężnym piecem chlebowym i prostymi, lecz solidnymi meblami, opowiada historię rodziny, pracy i wspólnoty. Wokół domu rozlokowano pozostałe zabudowania: oborę, stodołę pachnącą sianem, wozownię i kamienną piwniczkę. Pomiędzy nimi rozkwita ogród, pełen zapomnianych dziś ziół, kolorowych kwiatów i warzyw, które stanowiły podstawę codziennej diety.
Jednak życie nad jeziorem miało dwa oblicza. Wystarczy przejść kilka kroków, by odkryć drugą część tej opowieści – świat kaszubskich rybaków. Skromniejsza chata, sieciarnia wypełniona narzędziami do naprawy sieci i sprzęt do połowu ryb to milczący świadkowie codziennej, ciężkiej walki z wodnym żywiołem. Każdy detal, od starannie zwiniętych lin po drewniane łodzie, opowiada o determinacji i głębokim szacunku do natury, która była jednocześnie żywicielką i potężnym przeciwnikiem.
W Zagrodzie w Nadolu czas naprawdę zwalnia. To miejsce, gdzie historia przestaje być opowieścią z książek, a staje się niemal namacalnym doświadczeniem. To podróż do świata prostoty, ciężkiej pracy i życia w nierozerwalnej więzi z otaczającą przyrodą. To doświadczenie, które zostaje w pamięci na długo po powrocie do naszej rzeczywistości.
